10 mei,

Verlengd weekend van Sinksen. Vrijdagavond had Marijke al een deel van onze Plom-Plom geladen. Juist de kleren en het eten moesten nog geladen worden. We profiteren dat Luca nog in dromenland is om dit te doen. Wegens we veel files verwachten willen we vroeg weg. De bedoeling is naar een France Passion adres te gaan en verder bekijken welke kant we dan zullen uitgaan. Tegen 7.30 uur zitten we op de weg. Het is nog relatief kalm op de weg. Hoe dichter bij Brussel hoe drukker het wordt. Ons GPS’ke laat ons via Namen rijden. Iets dat we beter niet hadden gedaan. We hebben zowat 1 uur in de file gestaan. Dit alleen omdat de weg 1 rijvak versprong. Maar de grootste boosdoeners waren diegene die de pechstrook gebruikten of een parking inreden en langs de andere kant er weer de weg op reden. Grrrr. Rond 13 uur komen we eindelijk op onze bestemming. De plaats waar we staan is zalig. We mogen op een stuk gras staan, naast de kippenren. Het zicht dat we hebben is adembenemend. De boerderij is helemaal vernieuwd. Bij onze aankomst worden we direct door vrouw des huizes verwelkomt. Tijd om alles op zijn plaats te zetten en een stukje te eten. De kippenren waar we naast staan is eigenlijk meer een hanen ren. Onophoudelijk laten die van zich horen. We maken er een luilekkerdag van. De bedoeling was van een wandeling te maken maar de fut zit er niet in. Luca wil ook liever spelen. In de namiddag is het ons toch gelukt van een kleine wandeling te maken. Tegen de avond nodigt de vrouw ons uit om even een babbeltje te slaan. We bekijken ook de dichts bijgelegen stal, waar ze de binnenren hebben van de kippen en ook van enkele schapen. Het zijn blijkbaar boeren met een hart voor hun dieren. Schapen die ziek zijn krijgen een plekje om te rusten en terug op krachten te komen. Later zien we ook dat ze dat doen met hun koeien en de rest van hun beesten. Voor we van hen afscheid namen voor de nacht, laat de boer weten dat we zeer welkom zijn om 7 uur om de koeien te gaan melken. Iets dat we met open armen aannemen. We eten nog een stukje en kijken naar het nieuws. Dan is het tijd om ons bedje uit te proberen.

 

11 mei,

 Ik heb zalig geslapen. De hanen hebben me rond 4 uur wakker gemaakt maar ben terug in slaap gevallen. Zelfs Luca heeft, in zijn nieuw bed, goed geslapen. Ik laat Zouff buiten en dan maken we ons klaar om naar de melkerij te gaan. De boer is al bezig met wat voorbereidingen. Als hij ons ziet, is hij een beetje verwonderd dat we al wakker zijn. Maar hij is wel heel blij ons te zien. We gaan direct de wei in om de koeien te gaan halen. Dan laat hij ons even zien hoe alles werkt en spoort me aan hem mee te helpen. Dat gaat allemaal heel vlotjes. Luca mag, na het melken, de uiers ontsmetten. Hij is helemaal in zijn nopjes. We krijgen aan het einde, als beloning, een grote fles melk mee. Nadien mag Luca nog helpen om de kalfjes eten te geven en de schapen te voederen (al lopend door de etensbak). Tijd om te ontbijten. Wat gaan we doen vandaag? De fut zit er blijkbaar niet echt in. Het gaat weer een rustdag zijn. In de namiddag maken we weer een wandeling en voor Zouff hebben we, boven op een heuvel, een mooi meertje gevonden waar ze zalig kan zwemmen. Ze kan er maar niet genoeg van krijgen om achter stokken aan te zwemmen. Op deze boerderij kan men ook een hapje eten. Iets dat we natuurlijk ook hebben gedaan. Tegen 18 uur schuiven we aan tafel. We hadden een sla-tje met spek besteld. Tot onze verbazing is het een warm gerecht met aardappelen en nog veel meer. Maar het is gewoon zalig. Luca eet pannenkoeken. Met die verse melk smaken die pannenkoeken veel beter.

Na het eten maak ik nog een ommetje met Zouff en kom de boer tegen die me vraagt of ik weer paraat zal staan voor morgen de koeien te melken. Geen probleem. Nog even naar het nieuws kijken en we kruipen extra vroeg in bed. We zijn al een ganse tijd moe en dit zal ons deugd doen.

 

12 mei,

 Heb weer een heerlijke nacht gehad. Marijke blijkbaar iets minder. Blijkbaar snurkende stoorzenders. J  Weet van niets. We beslissen van Luca niet wakker te maken en dat ik voorlopig alleen naar de koeien ga. Luca heeft zijn rust nog nodig. Marijke en Luca zullen later komen. Om 7 uur is de boer niet te zien. Iets later komen zijn broer en zus er aan en vragen me of ik het zie zitten van alleen het werk te doen. Ach, waarom ook niet. Zo gezegd zo gedaan. Koeien uit de wei gaan halen. Zien dat ze er allemaal zijn en poorten dicht doen. Dan vier per vier die dames hun uiers proper maken en aan de melkmachine koppelen. Af en toe zie ik de zus haar hoofd door de deur komen met de vraag of alles vlotjes verloopt. 1 uurtje later zijn de 41 dames mooi van hun melk af. Alles nog opkuisen en mijn werkje zit er op. De vrouw komt nog even langs om te tonen hoe de melkmachine gekuist moeten worden. Luca en Marijke komen net op dat ogenblik binnen. Net te laat. Maar ik geef Luca de tuinslang en hij kan nog even helpen alles proper te maken. Daarna trekt de zus van de boer hem mee om de schapen en andere dieren te voederen. Luca ziet dat helemaal zitten dat hij dit allemaal mag doen. Hij mag zelfs tussen de schapen en ze strelen. Daarna tussen de kippen om de eitjes te rapen. De konijnen worden ook niet vergeten. ’s Morgens waren er ook nog eens 15 kleine eendjes geboren. Luca krijgt er eentje in zijn handen gestoken, en hij is stomverbaasd, maar dolgelukkig. Stilaan wordt het tijd om te vertrekken. We willen nog even gedag gaan zeggen bij Eva en Koen. Zo zijn we de files voor en kunnen we nog genieten van een mooie dag. Even een berichtje naar hen zenden om te horen of we welkom zijn. Blijkt geen probleem te zijn. Nog even langs de vrouw des huizes om nog wat melk in te kopen en om hen te bedanken voor een fantastisch weekend. We worden alvast terug verwacht tegen kerst. Dan zal ze foi gras hebben gemaakt. We denken wel dat we hier zullen terug komen. Het is ons echt goed bevallen en Luca heeft veel plezier gehad.

De reis naar Eva en Koen gaat vlotjes. Onderweg moeten we heel dringend tanken. Tijdens het tanken merken we dat we nog net 1 liter in de tank hadden zitten. Juist op tijd dus. 12.30 uur komen we aan. De kinderen zijn blij van elkaar terug te zien en gaan direct de tuin in om te spelen. Wij installeren ons en genieten van elkaars gezelschap en het stralend weer. Helaas, tegen 16.30 uur moeten we vertrekken om nog op een redelijk uur thuis te zijn. Op de E313 is het een pak drukker maar het rijdt allemaal vlotjes. Een dik uur later zijn we thuis en laden we onze Plom-Plom uit.

Het was gewoon een zalig weekend. Zo mogen er nog velen komen.

De foto's van deze trip kunnen jullie hier vinden.